ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Χ.ΣΜΥΡΝΙΩΤΗ ΓΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΑΘΑΚΗ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Από  Χ. Σμυρνιώτη

ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΑΘΑΚΗ για νέο  ΙΓΜΕ

υπό το τίτλο ΑΕΓΜΕ (ή ΑΧ-ΙΓΜΕ)

ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ

ΝΑ ΞΕΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΤΟ ΙΓΜΕ

Μετά από δύο σχεδόν χρόνια υπουργίας Σταθάκη, ως νέος Βασιλιάς-Ήλιος γνωστοποιεί τη πρόταση για την θεσμική αλλαγή (υπονόμευση) του ΙΓΜΕ, που, κάτω από τους αγώνες των εργαζόμενων, είχε επανασυστήσει ο προπροηγούμενος υπουργός ΠΕΝ Π.Λαφαζάνης.

Μόνο δύο χρόνια άντεξε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έστω και τον τίτλο του, ιστορικού για την έρευνα του Ορυκτού Πλούτου, ΙΓΜΕ. Ο κ.Σταθάκης, αφού άφησε 5 μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους του Ινστιτούτου στην αρχή της θητείας του, για να κάμψει το φρόνημα τους, για να απαλλαγεί από το αγωνιστικό Προεδρείο του Συνδικάτου, τελικά διόρισε μια αυταρχική και ανίκανη Διοίκηση – μαριονέτα, που μόνη της επιτυχία ήταν “η καταβολή των δεδουλευμένων” και της οποίας ούτε καν ζήτησε τη γνώμη για το μέλλον του Ινστιτούτου.

Ο υπουργός, που με περισσό θράσος δήλωνε στην αρχή το «ούτε 1 Ευρώ για το ασφαλιστήριο συμβόλαιο», για αποζημιώσεις που επιδίκασε ο Άρειος Πάγος σε συνταξιούχους (ανάλογες δικαιούνται και οι εργαζόμενοι), μετά τη σθεναρή αντίσταση εργαζόμενων και συνταξιούχων στο πραξικόπημα της κατάργησης της Δικαιοσύνης προχωράει σε μια εκβιαστική πρόταση εξωδικαστικού συμβιβασμού, συνδέοντας την με την αλλαγή του νομικού καθεστώτος του Ινστιτούτου.

Σκοπός του είναι, αφενός να επιβάλλει τη μη αποδεκτή πρόταση του και αφετέρου να υλοποιήσει το νέο-φιλελεύθερο Επιχειρησιακό Σχέδιο που είχε ψηφίσει το ΔΣ του ΙΓΜΕ και είχε καταψηφίσει ο Εκπρόσωπος των Εργαζόμενων.

Και μόνο από τον τίτλο του προτεινόμενου Νόμου αποκαλύπτονται οι στόχοι του: “ΠΕΡΙ ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ” (η αποστροφή για το μεταλλευτικό ρόλο του ΙΓΜΕ στην έρευνα του Ορυκτού Πλούτου ξεκινάει από τον τίτλο του νομοσχεδίου).

Καταργεί το ΙΓΜΕ, το θέτει σε εκκαθάριση, μεταβιβάζει τα περιουσιακά του στοιχεία στο Υπουργείο Οικονομικών και δημιουργεί την «Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών», ως ΝΠΔΔ αντί ΝΠΙΔ που ήταν τα τελευταία 42 χρόνια. Στην ουσία καταργεί ένα Ερευνητικό Ινστιτούτο παραδίδοντας την μεταλλευτική έρευνα στις πολυεθνικές εταιρείες, μετατρέποντας το σε μια δημόσια υπηρεσία ελεγκτικού-γνωμοδοτικού χαρακτήρα, που προσχηματικά διατηρεί τα ερευνητικά της αντικείμενα, χωρίς όμως προσωπικό για να τα υπηρετήσει.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας διοικητικού χαρακτήρα υπηρεσίας που έχουν ήδη αναθέσει στο ΙΓΜΕ, παρά τη διαφωνία Συνδικάτου και αρμόδιου Δ/ντή Υδρογεωλογίας, είναι το έργο ΕΣΠΑ ΣΑΜΥ, που αφορά στην απογραφή νόμιμων και παράνομων Υδρογεωτρήσεων προκειμένου να εφαρμόσει η κυβέρνηση τη νεοφιλελεύθερη τιμολογιακή πολιτική στην τιμολόγηση του νερού.

Ένα έργο για το οποίο δεν υπάρχουν οι νομικές πρόνοιες άσκησης αυτής της εργασίας από τους εργαζόμενους του Ινστιτούτου, έργο που σε ποσοστό μεγαλύτερο από το 60% θα υλοποιηθεί από ιδιώτες και θα έπρεπε να προκηρυχθεί από την ΕΓΥ ή τις Περιφέρειες και όχι να ανατεθεί.

Ένα έργο για το οποίο υπάρχει ήδη αρνητική προϊστορία, αφού το ΙΓΜΕΜ του πρώην ΕΚΒΑΑ, που είχε αναλάβει το έργο στο προηγούμενο ΕΣΠΑ, απορρόφησε ένα ποσοστό μόλις 10% των κονδυλίων και υλοποίησε ένα ποσοστό της τάξης του 8%. Αυτή η πρώτη φάση του προηγούμενου ΕΣΠΑ, που ονομάστηκε ΣΑΜΥ1, δεν έχει ακόμα παραληφθεί και δεν έχει κλείσει λογιστικά ακόμη, με ευθύνες του ΙΓΜΕ, της ΕΓΥ και της Διαχειριστικής Αρχής που ετοιμάζει την έναρξη νέας χρηματοδότησης.

Στο Ινστιτούτο που οδηγείται στην κατάργηση, υπηρετούν μόλις 190 εργαζόμενοι (εκ των οποίων 25 τουλάχιστον συνταξιούχοι που έχουν αναστείλει την σύνταξη και παραμένουν από το μεράκι τους για το Ινστιτούτο) με μέση ηλικία του επιστημονικού προσωπικού τα 60 χρόνια και καμία προοπτική προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, τουλάχιστον μέχρι τέλος του 2019. Ενώ με πρόβλεψη του επίμαχου νομοθετήματος θα απομακρυνθούν άμεσα 25 τουλάχιστον συνταξιούχοι, που νόμιμα απασχολούνται, χωρίς να προλάβουν να μεταφέρουν την εμπειρία τους σε νεότερους.

 Έτσι από τους 1300 εργαζόμενους που δούλευαν στο ΙΓΜΕ στην περίοδο της πλήρους ανάπτυξης του (1982-1988), έφτασε να έχει 490 εργαζόμενους επί συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, το διέλυσε το δίδυμο Πάγκαλου-Παπακωνσταντίνου για να φτιάξει το υβριδικό – εξάμβλωμα του ΕΚΒΑ(Α) για να καταλήξει τελικά στο ΕΑΓΜΕ του κ. Σταθάκη, με λιγότερους πρακτικά από 160 εργαζόμενους. Και με πρόβλεψη 220 οργανικών θέσεων όταν το προηγούμενο ΔΣ του ΙΓΜΕ (2015 - 2016), μετά από μελέτη, είχε καταλήξει ότι χρειάζονταν 530 οργανικές θέσεις και άμεσες προσλήψεις 130 εργαζομένων.

Δεδομένου ότι σύμφωνα με τις προτάσεις του ΥΠΕΝ στην τρέχουσα περίοδο ΕΣΠΑ θα δοθούν 20 εκ. Ευρώ, ο μόνος τρόπος απορρόφησης τους είναι οι αναθέσεις εργασιών σε τρίτους και εκχωρήσεις εργασιών με outsourcing σε γραφεία παροχής υπηρεσιών. Ντε φάκτο Ιδιωτικοποίηση! Και αυτά την ίδια ώρα που προχωρεί σε καταγγελλίες άλλος Υπουργός της Κυβέρνησης, ο κ.Πολάκης, για το φαγοπότι στα Νοσοκομεία, αφού οι υπηρεσίες των εργολάβων στοιχίζουν ακριβότερα από το μόνιμο προσωπικό!

Επομένως, με το επίμαχο νομοθέτημα, υλοποιείται η μνημονιακή επιταγή για το “μικρό και ευέλικτο ΙΓΜΕ”, για το οποίο είχε δεσμευτεί ο Υπουργός στον Σύνδεσμό Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων να λειτουργεί συμπληρωματικά στις Επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην εκμετάλλευση του Ορυκτού Πλούτου. Ένα κακέκτυπο του ΙΓΜΕ, ένα υποτυπώδες ΕΑΓΜΕ (ή θα μπορούσε να γραφεί και ΑΕΓΜΕ πιθανής λειτουργίας: Επιχείρηση Ανώνυμης Γεωλογικής Μεταλλευτικής Έρευνας) που θα διαχειρίζεται κονδύλια, δεδομένα και εργαζόμενους με ελαστικές μορφές εργασίας (ΣΕΟΧ, ΣΜΕ με μισθούς και συνθήκες γαλέρας).

Δηλ. ένα ΕΑΓΜΕ κάτι ίσως σαν «Εταιρεία Αποκατάστασης Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Εκκρεμοτήτων προς το μεγάλο Κεφάλαιο», κάτι ανάλογο με το αλήστου μνήμης ΙΓΜΕΜ του ΕΚΒΑΑ!

Παράλληλα καταργεί εργασιακά δικαιώματα που έχουν μέχρι σήμερα κατοχυρώσει οι εργαζόμενοι μέσω ΣΣΕ και  ΚΚΠ του ΙΓΜΕ, αφού στην ουσία προβλέπεται να λειτουργεί ως μια τυπική υπηρεσία του Δημοσίου, που τα πάντα  ρυθμίζονται από τον αντιδραστικό Δημοσιουπαλληλικό Κώδικα και τις σχετικές διατάξεις (αμοιβές, αξιολόγηση με απολύσεις, πειθαρχικά κ. α.). Νομιμοποιεί την κλοπή 100 χιλ. Ευρώ/ μήνα που υφίστανται οι εργαζόμενοι του ΙΓΜΕ από τη παράνομη εφαρμογή του Ενιαίου Μισθολογίου, παράνομη σύμφωνα και με τελεσίδικες αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης.

Σε επίπεδο διοικητικής λειτουργίας προωθεί ένα Οργανωτικό σχήμα 6 υπερδιευθύνσεων που συγκροτούνται με μια φύρδην-μύγδην συνένωση τμημάτων, ανύπαρκτου προσωπικού. Παράλληλα η οργανωτική δομή συμπληρώνεται από τις εκτός Οργανογράμματος αυτοκέφαλες Διοικητικές Μονάδες των ΟΔΕ. Αυτές θα λειτουργούν ελέω Γ. Δντή, χωρίς καμία οργανωτική συνάφεια και θα “αναλαμβάνουν την εκτέλεση συγκεκριμένων έργων ή προγραμμάτων συνεργαζόμενες ενίοτε και με τις Υπηρεσίες της Αρχής” και θα πλαισιώνονται από εξω-ιγμεϊκούς “ειδικούς”. Και στις οποίες θα μπορούν να “εντάσσονται εργαζόμενοι της Αρχής με παράλληλη άσκηση των καθηκόντων τους”. Προφανώς κάποιοι «εκλεκτοί» με το ρουσφέτι στην στελέχωση και την αδιαφάνεια στη διαχείριση οικονομικών και ανθρώπινων πόρων στο μεγαλείο της!

Τέλος η “αριστερή” ευαισθησία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καταργεί σε επίπεδο Δ.Σ. του ΕΑΓΜΕ τον εκλεγμένο Εκπρόσωπο των εργαζόμενων και, για να είναι σίγουρη για τη πλήρη αδιαφάνεια, καθιερώνει τις συνεδριάσεις μαϊμού του Δ.Σ. του ΙΓΜΕ, που μπορούν να λάβουν χώρα οπουδήποτε, κανονικά, κατόπιν προσκλήσεως και ηλεκτρονικά (μέσω τηλεδιάσκεψης), χωρίς να απαιτείται η φυσική παρουσία των μελών.

Η δε υποκρισία για την υποτιθέμενη διοικητική εξυγίανση στο φόρτε της. Στην ίδια περίοδο η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε επίπεδο διορισμένων  διοικητικών στελεχών, από ένα Γ. Δ/ντή έχει ήδη φορτώσει με ένα ακόμη στέλεχος, τη Βοηθό Γ. Δ/ντρια (με αμφίβολα τυπικά προσόντα), και έρχεται να διογκώσει υπέρμετρα το διορισμένο από την κυβέρνηση διοικητικό προσωπικό στο υπό ίδρυση ΕΑΓΜΕ αφού προβλέπει ότι:

 ” Στην Αρχή συστήνονται μία [1] θέση Γενικού Διευθυντή, δύο [2] θέσεις Αναπληρωτών Γενικών Διευθυντών Οι Αναπληρωτές Γενικοί Διευθυντές αμείβονται με το 80% των αποδοχών του Γενικού Διευθυντή. ” που διορίζονται από τον Υπουργό ΠΕΝ για διάρκεια τεσσάρων ετών που μπορεί να ανανεώνεται μία μόνο φορά, ενώ ο Γ. Δ/ντής του ΕΑΓΜΕ μπορεί να διορίζει “πέντε [5] θέσεις με σχέση έμμισθης εντολής, τρεις [3] θέσεις μετακλητών υπαλλήλων, τρεις (3) θέσεις ειδικών συμβούλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου.”

Έτσι για περίπου 8 χρόνια θα έχουμε ένα διοικητικό Άπαρατ 13 στελεχών, δέκα φορές ακριβότερο από την προ Μνημονίων εποχή. Δηλ. από 4000 Ευρώ περίπου στα 40.000 / μήνα και με κάτι ψιλοπροσθήκες στη Νομική υπηρεσία μόλις μισό εκατομμύριο το χρόνο ακριβότερο, περίπου 6.5% στο Προϋπολογισμό της μισθοδοσίας 190 εργαζομένων. Και για να μην αφήνει κανένα παραπονεμένο κάνει και μια ειδική πρόβλεψη για ημέτερους Πανεπιστημιακούς, με την πρόβλεψη ότι “Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου μπορεί να είναι καθηγητές ΑΕΙ, πλήρους ή μερικής απασχόλησης, κατά παρέκκλιση του άρθρου 24 του ν. 4009/2011 (Α΄ 195).”

Επίσης δημιουργεί νέα όργανα παραδιοίκησης όπως, το Συμβούλιο Επιχειρησιακού Σχεδιασμού (Σ.Ε.Σ.), το Επιστημονικό Συμβούλιο.

Το αποκορύφωμα όμως στις διοικητικό-οικονομικές ρυθμίσεις του Νόμου είναι η κατάσταση εκκαθάρισης του ΙΓΜΕ που όπως φαίνεται κάποιος κολλητός της Κυβέρνησης ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗΣ προβλέπεται να λύσει το οικονομικό του πρόβλημα για πολλά χρόνια (παραδείγματα Σκαλιστήρη και προβληματικών ΟΑΕ), απογράφοντας, καταγράφοντας και διαχειριζόμενος κινητή και ακίνητη περιουσία του ΙΓΜΕ. Και αυτό ενώ είναι σε νομική εκκρεμότητα με ευθύνη της σημερινής Διοίκησης του ΙΓΜΕ η μη καταγραφή της περιουσίας του, ενώ μάλιστα η διαδικασία είχε αρχίσει και σχεδόν ολοκληρωθεί επί ΕΚΒΑΑ. Με την ουσιαστική περιθωριοποίηση του νέου φορέα σε σχέση με τη μεταλλευτική και εργοταξιακή δραστηριότητα προβλέπουμε ότι μεγάλο μέρος αξιόλογου και αξιόμαχου βαρέος εξοπλισμού θα καταλήξει σε εργολάβους ή σκραπ!

Σε ότι αφορά στους πόρους του ΕΑΓΜΕ προβλέπει έσοδα και από την αξιοποίηση της ακίνητης  περιουσίας του ΙΓΜΕ ;;;; που σχεδόν στο σύνολο μεταφέρεται στο Υπ. Οικονομίας, για να είναι ακατάσχετη, μια δόλια νομική ενέργεια αντισυνταγματικού χαρακτήρα (καταδολίευση λέγεται), αφού  το ΙΓΜΕ είναι σε καθεστώς κατάσχεσης για ποσό 12 εκ. Ευρώ, που αφορά οφειλές προς πρώην εργαζόμενους του ΙΓΜΕ λόγω τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων.

Με τη διαδικασία της εκκαθάρισης, προχωράει και σε άλλο νομικό πραξικόπημα με υποχρεωτική την αναβολή δικών για ένα τρίμηνο,  εξανεμίζοντας το δικαίωμα των εργαζομένων να διεκδικήσουν ακόμα και δικαστικά οποιεσδήποτε άρσεις αδικιών και παρανομιών, δικαιωμάτων και απαιτήσεων που προκύπτουν μέχρι τη λύση του ΙΓΜΕ.

Η όλη νομοθετική λοβοτομή του ΙΓΜΕ που προτίθεται να υλοποιήσει ο κ.Σταθάκης συνδέεται με μια Πρόταση εξωδικαστικής ρύθμισης για τις αποζημιώσεις λόγω της κατάργησης του Ασφαλιστηρίου συμβολαίου της Εθνικής. Από το 0% που δήλωνε το 2017, έγινε 10% τον περασμένο Ιούνη, για να φτάσει, μετά από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των νυν και τέως εργαζομένων του ΙΓΜΕ, στο 60% του κεφαλαίου.

Αν και το ποσό είναι ανεπαρκές, θα μπορούσε να αποτελέσει μια βάση συζήτησης, αν το προτεινόμενο ποσοστό (60%) δεν έφτανε να καλύπτει τελικά ένα ποσοστό της τάξης του 25-30% επί των πραγματικών δικαστικά διεκδικούμενων απαιτήσεων των εργαζόμενων και συνταξιούχων.

Και αυτό το πραγματικό ποσοστό προκύπτει γιατί η προβλεπόμενη φορολόγηση του πιθανότατα θα φθάνει σε ένα ποσοστό τουλάχιστον 30% επί του προτεινόμενου από τον Υπουργό  ποσοστού και πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι γίνεται περικοπή των τόκων, που αντιπροσωπεύουν το 35% με 45% των απαιτήσεων, ενώ μειώνει και κατά το 40% το κεφάλαιο. Οι ασάφειες στη διαδικασία και η αναφορά στην καταβολή του από ειδικό λογαριασμό αφήνει επίσης σοβαρά ερωτηματικά για το πλαίσιο διαπραγμάτευσης.

Επόμενα τόσο σε ότι αφορά αυτή καθ’αυτή τη πρόταση εξωδικαστικού συμβιβασμού αν δεν βελτιωθεί ουσιαστικά, αλλά και σε σχέση με την πρόταση διάλυσης του ΙΓΜΕ, μόνο αρνητική μπορεί να είναι η απάντηση όχι μόνο του συνδικαλιστικού κινήματος αλλά και όλης της κοινωνίας, εργαζόμενων, ερευνητών, πανεπιστημιακών, φοιτητών, αυτοδιοικητικών, αγροτών.

Και αυτό το ΟΧΙ του λαού οφείλουν να το παλέψουν οι νυν και πρώην εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ και οι συλλογικοί φορείς τους, ανεξάρτητα από την οικονομική πρόταση εξωδικαστικού συμβιβασμού του Υπουργείου, γιατί η υπόθεση της Έρευνας του Ορυκτού Πλούτου, των Υπόγειων νερών της χώρας, της αντιμετώπισης των μεγάλων γεωτεχνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων της χώρας είναι υπόθεση που ξεπερνά το σήμερα, αφορά τις επόμενες γενιές αλλά και όσους σήμερα σπουδάζουν για να γίνουν  γεωεπιστήμονες και πρέπει να βρουν δουλειά στην Ελλάδα και όχι στο εξωτερικό.

Όσοι τιμάμε τους αγώνες της εργατικής τάξης της χώρας, υποκλινόμαστε στις θυσίες του Μπάτση και του Μπελογιάννη και όσων πάλεψαν και έδωσαν και τη ζωή τους για να αποδείξουν ότι η Πατρίδα δεν είναι ψωροκώσταινα, δεν είναι ξέφραγο οικόπεδο, δεν θα εξαγοραστούμε για μια αποζημίωση που έτσι και αλλιώς με τη πρόταση του το ΥΠΕΝ την αναγνωρίζει, έχοντας ρίξει λευκή πετσέτα στο δικαστικό πεδίο!  

ΔΕΝ ΣΚΥΒΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΗ

Δρ. Χ. Σμυρνιώτη

Αντιπρόεδρο Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων

Μέλος Προεδρείου Συνδικάτου ΙΓΜΕ

 που εργάζεται στο ΙΓΜΕ ως Διευθυντής Υδρογεωλογίας